Digitale tijdswinst?
De digitale ontwikkelingen gaan razendsnel. De snelheid van de technologische ontwikkeling verloopt via de wet van Moore. Het effect van de wet van Moore is tot nu toe vergelijkbaar de les uit het sprookje van koning Shirham en het schaakbord.
De Indiase koning Shirham wilde volgens een oud verhaal de uitvinder van het schaakbord, Sissa ben Dahir, goed belonen voor zijn uitzonderlijke prestatie. Op de vraag van de koning wat hij voor zijn uitvinding zou wensen, antwoordde de slimme Sissa: “Majesteit, geef me een graankorrel om op het eerste vakje te leggen, twee om op het tweede vakje te leggen, vier om op het derde vakje te leggen, acht om op het vierde vakje te leggen, en laat mij zo, O koning, elk van de vierenzestig vakjes van het schaakbord bedekken.” De koning was stomverbaasd over zo’n bescheiden verzoek, niet meer dan een handvol rijst voor deze geweldige uitvinding! Wat is de beloning?
Als de koning zijn hofwiskundige erbij zou hebben gehaald, zou hij waarschijnlijk niet meer zo blij zijn met het voorstel van Sissa. Want wat vroeg Sissa? Op het eerste vakje ligt slechts een rijstkorrel. Het aantal rijstkorrels op elk volgende vakje is steeds het dubbele van het aantal op het vorige vakje. In totaal vraagt Sissa om 18.446.744.073.709.551.615 rijstkorrels. Misschien was Sissa toch niet zo bescheiden?
Die voortrazende ontwikkeling in de technologie geeft inventieve verbeteringen en wordt ons aangeboden met prachtige beloftes. Tijdswinst, efficiëntie, verbondenheid, voor een makkelijke en aangenamer leven. Er zitten ook schaduwkanten aan. Hoeveel tijd ben je er tegelijkertijd niet aan kwijt? Alle afspraken zelf regelen, je on-line betalingen, je reserveringen? Allemaal schaduwwerk, wat vroeger vaak door mensen van vlees en bloed werd gedaan als broodwinning. Of het bijhouden van je werkmail thuis, al je accounts en social media sites? Al met al zal het gemak en schaduwwerk elkaar wel eens kunnen opheffen qua tijdsbesteding. Een dag blijft 24 uur, daar is nog geen app voor ontwikkeld.
Jammer genoeg kan ons brein deze ontwikkelingen niet meer bijbenen. De biologie blijft achter bij de technologie. Evolutie vraagt meer doorlooptijd. Gevolg is dat we voor ons gevoel voortdurend achter de feiten aanrennen, met regelmatig jachtig gesputter in ons achterhoofd. En een jachtig hoofd is helaas minder goed in staat al het aangebodene ook echt te absorberen. Neem dus tijd om regelmatig even stil te gaan staan. En weer even te lummelen als de welbekende luiaard. Dan kan je bovenkamer weer synchroon komen met de analoge werkelijkheid om je heen.
